Na Nabożeństwo Ekumeniczne, które odbędzie się we wtorek 31 października o godzinie 17.00 w Kościele pw. św. Jana Bosko (ul. Parkowa 30) w Ostródzie zapraszają ks. Paweł Sufleta i ks. Wojciech Płoszek.
W bieżącym roku przypada wielka rocznica 500-lecia reformacji, a więc ruchu odnowy zachodniego chrześcijaństwa. Dokładnie bowiem 31 października 1517 roku augustiański zakonnik, ks. Dr Marcin Luter przybił do drzwi kościoła zamkowego w Witteneberdze 95 tez. Były one reakcją na praktykę sprzedaży odpustów i średniowieczną naukę o pokucie. Późniejszy reformator chciał tym samym zapoczątkować okołokościelną debatę. Jednak brak woli porozumienia doprowadził ostatecznie do podziału Kościoła i powstania Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego zwanego luterańskim. Przez wieki wydarzenia z Wittenbergi były przyczynkiem do niezgody, religijnych konfliktów i sporów.
Sytuacja zmieniła się 50 lat temu po II Soborze Watykańskim. W tym bowiem czasie rozpoczął się oficjalny dialog ekumeniczny pomiędzy katolikami i luteranami. Jego owocem była deklaracja o usprawiedliwieniu podpisana w 1999r. Dokument ten był kamieniem milowym na drodze do pojednania, de facto rozwiązując spory z okresu reformacji. Pokłosiem tego porozumienia podpisano także dokument mówiący o wzajemnym uznaniu Sakramentu Chrztu Św., a ostatnio deklarację „Od Konfliktu do Komunii”.
Szczególnego tempa ruch ekumeniczny nabrał za czasu pontyfikatu Jana Pawła II, który przy każdej pielgrzymce do Polski odwiedzał kościoły ewangelickie. Utrzymywał też bliskie relacje z luterańską parafią w Rzymie. Dziś spiritus movens ruchu ekumenicznego jest bezkompromisowy Franciszek I. W miniony roku po raz pierwszy w historii, w czasie 499. rocznicy Reformacji, papież wziął udział w jubileuszowym nabożeństwie, które współprowadził z luterańską arcybiskup – kobietą Antje Jackelen w ewangelickiej katedrze w Lund (Szwecja).
Także w Polsce Rok Reformacji obchodzony jest ekumenicznie. Jednym z członków Komitetu Honorowego obchodów jest Prymas Polski abp. Wojciech Polak. W wielu miastach obchody przyjęły ekumeniczny wymiar angażując nie tylko Kościół Katolicki ale i inne lokalne wspólnoty.
Zgodnie z dokumentem „Od Konfliktu do Komunii” reformacja nie jest dziś już postrzegana jako powód do podziału i rozłamu. Obie strony, pełne pokory, przyznają, że przez wieki wyrządziły sobie wiele krzywd. Za te krzywdy przepraszają i same wybaczają. Reformacja nie jest bowiem świętem podziału i rozłamu, ale świętem pokornej drogi ku jedności. Wspólnego poznawania się, uczenia od siebie. Jest jak mówi papież Franciszek „wymianą duchowych darów”. Patrząc na dziedzictwo XVI wiecznego ruchu odnowy Kościoła mamy wspólnie zwracać się w stronę Tego, który dla chrześcijan jest najważniejszy, który stanowi nasz wspólny mianownik – Jezusa Chrystusa i jego Słowa. Wspólne upamiętnienie jubileuszu Reformacji ma być również wspólnym świadectwem łaskawego, kochającego i zbawiającego Boga, który jest większy niż nasze podziały i różnice.
