UKRYTE POŚRÓD DRZEW CMENTARZE W NASZYCH OKOLICACH. NIE ZAPOMNIANO O NICH

Ukryte pośród drzew, położone z dala od szlaków, wiedzą o nich tylko leśnicy i okoliczni mieszkańcy, a mowa o leśnych cmentarzach i mogiłach.

Najbardziej znanym jest założony w drugiej połowie XIX wieku cmentarz ewangelicko-augsburski związany z wsią i majątkiem Zajączki. Centralną część cmentarza stanowi kaplica grobowa rodziny właścicieli majątku – Kramerów. Nad zdobionymi drzwiami znajduje się napis w języku niemieckim, pisany gotykiem, o treści: SELIG SIND DIE TOTEN DIE IN DEM HERREN STERBEN, co w języku polskim oznacza: „Błogosławieni są polegli, którzy zmarli w Bogu”. Cmentarz ma czytelny układ przestrzenny z dobrze zachowanymi oryginalnymi pomnikami nagrobnymi mieszkańców wsi.

Drugim największym miejscem pamięci na naszym terenie jest cmentarz z okresu I wojny światowej położony niedaleko Drwęcka. Zostało na nim pochowanych 183 żołnierzy armii niemieckiej, którzy polegli 28 sierpnia 1914 roku w walkach o wieś Dröbnitz. Cmentarz usytuowany jest około 400 metrów na południe od wsi, w sosnowym lesie, na zboczu wzniesienia. Położony jest na ośmiu tarasach, z czego siedem zajmują żołnierskie mogiły, a jeden pełni funkcję komunikacyjną. Mogiły otoczone są krawężnikami z kamieni polnych.

Oprócz cmentarzy w lasach spotykamy też pojedyncze groby. W leśnictwie Dylewo w ubiegłym roku odnowiono mogiłę Karla Skulskiego, który był leśniczym na wspomnianym terenie. Został zabity 9 marca 1945 r. prawdopodobnie przez żołnierzy Armii Czerwonej. Jego grób otoczony jest przez bukowy las. Z kolei w tym roku uzyskaliśmy zgodę na prace konserwatorskie na cmentarzu z okresu I wojny światowej zlokalizowanym nieopodal wsi Swaderki. Mamy nadzieję, że dzięki naszym staraniom pamięć o tych miejscach będzie trwać.

Czasami o śladach historii, grobach, mogiłach świadczy tylko roślinność. I tak w miejscach pochówków sadzono dawniej barwinek i bluszcz zwyczajny, czyli rośliny będące symbolem śmierci. Typowymi drzewami cmentarnymi były dęby symbol mocy i trwałości, lipy uznawane w tradycji wiejskiej jako święte, objawiające dobroć i głęboki spokój oraz cisy – o niezwykle twardym drewnie, które uosabiały przeciwieństwo kruchości ludzkiego życia. Przy grobach sadzono również brzozy, drzewa, które jak wierzono opłakiwały zmarłych, a symbolizowały dobroć i litość.

Wędrując przez lasy dobrze pamiętać o symbolice poszczególnych gatunków roślin. Bo znalezienie barwinka, czy bluszczu może świadczyć o jakimś miejscu pamięci.

Z kolei w Nadleśnictwie Jagiełek to już wieloletnia tradycja, że pracownicy wspólnymi siłami porządkują zabytkowy cmentarz z okresu I wojny światowej. Tak również stało się w tym roku, 29 października pracownicy nadleśnictwa wspólnie ze Stowarzyszeniem do Pielęgnowania Dóbr Kultury Niemieckiej im. Emil von Behring uporządkowali cmentarz zlokalizowany na terenie Leśnictwa Jagiełek. Na zakończenie wszyscy uczestnicy wspólnie zapalili symboliczne znicze oraz uczcili ciszą i modlitwą pamięć poległych żołnierzy.

Przed 1 listopada leśne mogiły i cmentarze posprzątali także leśnicy z Nadleśnictwa Młynary. Na terenie tego nadleśnictwa znajduje się jedenaście miejsc pochówku z różnych okresów historii naszego regionu – od pojedynczych mogił po śródleśne cmentarze. Miejscowi leśnicy otaczają te miejsca należytą opieką i pamięcią. Pamiętamy również, że las to praca pokoleń leśników, a naszym poprzednikom jesteśmy winni pamięć i szacunek.

Dodaj komentarz

*

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.