Cierpkie matki łzy
Jako nić życia pięłaś się ku słonemu morzu
Oddzielałaś sprawiedliwie dwa skłócone światy
Wywyższona ponad, dawałaś rozkwit dusz pięknu
Niewinna matko, gdzie są twoje dzieci?
Teraz płyniesz potokiem gorzkich łez
Tam gdzie koniec twej podróży
Bez potomków, których byt życie wróży
Czyżby porwał je twój żal?
Płaczesz nad zgubą ludzkich sumień?
Od milleniów wiesz dokąd zmierzasz
Oni nie, są jak zbłąkany łąkowy strumień
Słodycz przerodzona w morową gorycz
Matko
Nie słyszę oddechu
Ani skrzydeł świstu
Ptasiego gwizdu
Ani ogona w wodzie zrywu
Matko
Dlaczego nikt nic nie wie?
Dlaczego nikt nie zauważył?
Kiedy utopiłaś dzieci we własnych łzach
Ten krótki tekst inspirowany jest słowami utworu ”Dzieci Dunaju” autorstwa Tilla Lindemanna, wokalisty grupy Rammstein. Utwór ten również odnosił się do katastrofy ekologicznej której ofiarą padła rzeka Dunaj w 2000 roku.
O.R