19 kwietnia 1943 r. wybuchło powstanie w Getcie Warszawskim. Żydzi zdawali sobie sprawę, iż ostateczny akt likwidacji getta nastąpi właśnie w tym dniu, dlatego postanowili przygotować się do odparcia Niemców. Choć wiedzieli, iż ich siły są mizerne w porównaniu z tym, czym dysponował przeciwnik, stanęli do nierównej walki. Los walki był z góry przesądzony. Powstańcy żydowscy nie zamierzali biernie czekać na śmierć, woleli zginąć z bronią w ręku, z podniesionym czołem.
Niemcy szybko ściągnęli posiłki, stopniowo zdobywali i wypalali miotaczami ognia poszczególne budynki. Niemal wszyscy Żydzi zostali zamordowani, przeżyli jedynie nieliczni, jak ostatni dowódca Marek Edelman. Symbolem zdławienia zrywu stało się wysadzenie 16 maja 1943 r. warszawskiej Wielkiej Synagogi. Teren getta Niemcy zrównali z ziemią.
Jedynym zatem uzasadnieniem wykorzystywania żółtych żonkili w kontekście powstania w getcie warszawskim wydaje się być historia Marka Edelmana – ostatniego przywódcy Żydowskiej Organizacji Bojowej. W książce Hanny Krall „Zdążyć przed Panem Bogiem” Edelman powiedział, że każdego 19 kwietnia, w rocznicę wybuchu powstania w getcie otrzymywał od anonimowej kobiety bukiet żółtych żonkil. Później on sam rok rocznie składał te kwiaty przed Pomnikiem Bohaterów Getta.
I właśnie ze względu na ten zwyczaj Marka Edelmana organizatorzy 70. rocznicy wybuch powstania w getcie warszawskim uczynili z żonkila symbol pamięci o tym zrywie, który jak widać bardzo dobrze się przyjął.
Uczniowie ZSZ im. S. Petöfi również oddali hołd ofiarom zrywu wykonując prace pod opieką p. Doroty Michowskiej. Powstały ekologiczne torby z pięknie namalowanymi motywami Powstania w Warszawskim Getcie.